بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است. اولین علائم این بیماری مشکلات حرکتی است. حرکات روان و هماهنگ عضلات بدن توسط دوپامین که ماده ای در مغز است امکان پذیر می شود.
افراد در این مرحله علائم را در هر دو طرف بدن احساس می‌کنند (اگرچه یک طرف ممکن است کمتر نشان دهنده علائم باشد) و گاهی اوقات مشکلات گفتاری را تجربه می‌کنند.
سبزیجات مختلف چون بادمجان، اسفناج، کلم، گوجه فرنگی و غیره
برخی افراد اذعان کرده اند که با فعال بودن ، قدرت انعطاف پذیری و تعادل خود را به دست آورده اند.
احتمالاً به دلیل ترکیبی از حساسیت های فردی و عوامل محیطی است. بیشتر موارد بیماری پارکینسون بدون ارتباط ژنتیکی رخ می دهد. (مطالعه بیشتر: نقش ژنتیک در پارکینسون)
پارکینسون از الگوی گسترده‌ای پیروی می‌کند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانه‌ی راه ظاهر می‌شوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.
درمان بیماری پارکینسون پیشرفته به طور قطع وجود ندارد؛ اما می‌توان با استفاده از تعدادی دارو، عمل جراحی و سایر روش‌های دیگر برای درمان آن اقداماتی انجام داد که عبارتند از:
گفتار درمانی : بسیاری از افرادی که به پارکینسون مبتلا هستند در بلع و قورت دادن غذا مشکل دارند .
مداخلات جراحی مختص افرادی است جلوگیری بیماری پارکینسون که به دارو ، درمان و تغییر شیوه زندگی پاسخ نمی دهند.
حجامت یک روش درمانی موثر برای درمان پارکینسون است که می‌تواند تا حد زیادی علائم بیماری را کاهش دهد. حجامت باعث می‌شود صفرا و سودا در بدن از بین برده شود و به درمان بیماری کمک می‌کند.
حرکت چرخشی مکرر در انگشتان دست (مالیدن انگشت شست به انگشت سبابه)
این داروها باعث می‌شود که عملکرد استیل کولین متوقف شود و در این صورت میزان دوپامین مغز افزایش پیدا می‌کند. در واقع این نوع داروها به عنوان یک جایگزین دوپامین و جلوگیری از تخریب آنها تجویز خواهند شد.
بسیاری از مردم در این مرحله از پارکینسون نمی توانند به تنهایی زندگی کنند زیرا زمان حرکت و زمان واکنش کاهش می یابد.
برخی از علائم شاخص بیماری فلج لرزان را در ذیل به طور مختصر بیان نموده ایم.